Անմոռանալի ճամփորդության մասին պատմում է Սամվել Բաբաջանյանը
Այս տարի ամառային արձակուրդները ընտանիքով որոշեցինք անցկացնել Տավուշի մարզում՝ Ենոքավանում։ Ես շատ էի սպասում մեր ճամփորդությանը, որովհետև գիտեի, թե ինչքա՜ն նոր տեղեր եմ բացահայտելու ու ի՜նչ հրաշալի արկածներ են մեզ սպասվում։ Նյութը՝ բլոգում:
3-րդ դասարանցիները շատ երկար էին սպասել եռօրյա ճամփորդությանը: Չէ՞ որ Երևանից լինելու էին հեռո՜ւ, բնության գրկում՝ սիրելի Արատեսում: Քնապարկերով, ուսապարկերով ճամփա ընկան: Բոլորն էլ ինչ-որ չափով անհանգիստ էին, որովհետև շատերի համար առաջին անգամն էր, որ հեռու էին ընտանիքից:
Ճամբարականների ոգևորությունը շատ մեծ էր: Տեսան, թե ինչպես է ստացվում իրենց սիրելի պաղպաղակը, համտեսեցին…. Բայց այսքանով չավարտվեց գործարանում շրջելը, որովհետև անակնկալ էր սպասվում: Մտան թխվածքաբլիթի, վաֆլիի գործարան: Մի կո՜ւշտ կերան…
Իսկական քայլարշավի են մասնակցելու Արևմտյան դպրոց-պարտեզի սաները: Ճանապարհը երկար էր (12 կմ), բայց երգելով, ծաղիկ հավաքելով (քաղում էին մկրատով, այլ ոչ թե արմատախիլ անում), 7 քար հավաքելով, չնկատեցին էլ, թե ինչպես տեղ հասան:
Սեբաստացիները շատ են ճամփորդում: Խատուտիկներն ամեն ճամփորդությունից առաջ վերհիշում են մարզերը: Հայաստանի Հանրապետության տարածքը բաժանվում է տասը մարզի: Հայաստանի Հանրապետության մարզերը և նրանց վարչական կենտրոններն են`
Սովորողներն անհամբար սպասում էին, թե երբ են հասնելու գործարան: Նրանց սպասվում էր անակնկալներով լի օր: Գործարանում շատ հետաքրքիր ու զարմանալաի էր: Տեսան` ինչպես են ստանում շիշը, լվանում, շշալցնում, պիտակն ամրացնում ու փաթեթավորում: